Ҳар бир инсоннинг моҳияти – бу етакчи мотивнинг ҳаракати соҳасида бўлган предмет ёки ҳодиса кечинмасининг ортиб бораётган субъектив аҳамиятини ҳис қилиш.
Маъноли мотивлар фаолиятни рағбатлантирадиган ва шу билан бирга унга шахсий маъно берадиган мотивлар деб аталади.
Фаолият тўсиқларга дуч келганда, у шахсий маъносини ўзгартирмайди ва бу маъно ҳосил қилувчи мотивларнинг ўзига хос хусусиятидир. Туйғу тўсиғи билан тўқнашув натижасида пайдо бўлган психологик дискредитацияси ўсиб бормоқда.
Ҳар бир нарса индивид томонидан белгиланади. Ҳар бир инсон ўз ҳаётининг маълум бир даврида одам интилиши мумкин бўлган ўзига хос маънога эга.
Энди мотивларни англаш масаласига қайтамиз.
Инсоннинг ҳаёти давомида унинг фаолиятига йўналтирадиган катта ҳаётий мақсадлар онгли сабабларга мисол бўлиши мумкин.
Бу мотивлар мақсадлардир.
Мотивларни англаш – бу фақат шахс даражасида юзага келадиган ва унинг ривожланиши давомида доимий такрорланадиган иккинчи даражали ҳодиса. Фаолиятининг асл сабабларини англаш учун, субъект «вазиятни» кузатишга ва воқеаларнинг ҳиссий «ёрлиқларига» эътибор беришга мажбур бўлади. Онг, таҳлил фаолияти ва унинг динамикаси мотивларни очиб беради.
Ўз интилишларини англаш устида ишлаш учун нафақат катта интеллектуал ва ҳаётий тажриба, балки улкан жасорат талаб этилади. Aслида, бу ўзига хос ҳаракат – ўз-ўзини билиш ва ўзини такомиллаштириш мотивига эга.
Ҳар бир нарса индивид томонидан белгиланади. Турли вақтларда ҳамма одамлар ҳар хил маънога эга. Ҳеч қандай шароитда инсон ҳаёти ўз маъносини йўқотолмайди; ҳаёт маъноси ҳар доим топилиши мумкин.
Манба: https://zen.yandex.ru/media/id/5e0f850a92414d00b1feb9e9/smysl-kajdoi-lichnosti-5ec4c8d3a869205117a47afa